زالوها پس از چسبیدن به میزبان، پوست یا مخاط را به وسیله سه آرواره شاخی خود به شکل شکاف سه شاخه می درانند و در کل بادکش دهانی به مثابه یک سیستم ایجاد خلا عمل می کند و خون را به جیب های قابل اتساع قسمت میانی لوله گوارش (چینه دان= crop) پمپاژ کرده و پس از دفع قسمت اعظم آب خون، قسمت غلیظ و متراکم آن در چینه دان زالو باقی می ماند و به آهستگی ظرف چندین ماه گوارش می یابد. شایان ذکر است که زالو در یک وعده غذایی می تواند چندین برابر وزن خود خون بخورد.
همه زالوها، هرمافرودیت (دو جنسی) هستند و علاقه دارند پیش از آن که خود را گشنیده کنند با همدیگر بیامیزند و به این ترتیب که هر کدام مزینه خود را به مادینه دیگری می رساند و سپس هر دو بارور می شوند. تخم ناشی از آمیزش زالوها با یکدیگر به شکل پیله ژله مانندی از زالو جدا شده و به خاک یا سنگ یا کنده های درخت در حاشیه آب می چسبند و پس از مدتی به صورت کرم های ریزی ظاهر می شوند. زالوها پس از یکی دو بار زایمان می میرند